Select Page

austur skreið Egill
at Ölrúnu
en suðr Slagfiðr
at Svanhvítu,

En einn Völundr
sat í Úlfdölum,
hann sló gull rautt
við gim fastan,
lukði hann alla
lind baugum vel;
svá beið hann
sinnar ljóssar
kvánar ef honum
koma gerði.

Þat spyrr Níðuðr,
Níára dróttinn,
at einn Völundr
sat í Ulfdölum;
nóttum fóru seggir,
neklðar váru brynjur,
skildir bliku þeira
við inn skarða mána.

Völundarkviđa verses 4 to 6

Egil went east
after Olrun
and Slagfid west
after Svanhvit;

Völund alone
remained in Ulfdal
He the red gold set
with the hard gem
well fastened all the rings
on linden bast,
and so awaited
his bright consort
if to him
she would return.

It was told to Nidud,
the Niarars’ lord
that Völund alone
remained in Ulfdal.
In the night went men
in studded corslets,
their shields glistened
in the waning moon.